A Dance Tribute to Ping Pong

"A Dance Tribute to Ping-Pong"
Ping-pong to nie tylko sport. To filozofia. Zespół Jo Strømgren Kompani znalazł intelektualną recepturę tej dyscypliny sportu, a przygotowana na jej podstawie mikstura okazuje się mieszanką piorunującą. Cóż może bowiem powstać z połączenia skrajności?
„A Dance Tribute to Ping-Pong" to niezależna kontynuacja osobliwej symbiozy sportu i tańca opracowanej przez JSK w 1997 roku w spektaklu „A Dance Tribute to the Art of Football". Ten oryginalny pomysł, pierwszy w swoim rodzaju, był niczym przedziwny ptak na tle międzynarodowej społeczności tanecznej. Mając na koncie niemal 500 spektakli w 23 krajach, a w zanadrzu kolejne, zdobywszy wiele nagród i ciesząc się niesłabnącym zainteresowaniem mediów, norweska grupa wciąż wywoływała skrajne emocje: czy to już populistyczna rozrywka czy wciąż supernowoczesny taniec?
Scenariusz spektaklu „A Dance Tribute to Ping Pong" przeleżał w szufladzie niemal dekadę w oczekiwaniu na właściwy moment, w którym zespół będzie mógł rozwinąć ukryty w nim potencjał. Nowa produkcja ukazuje ciekawe podejście do popkulturowych odniesień. Gra konwencjami, odwrócenie biegunów znaczeń, operowanie groteską i wyolbrzymieniem to zestaw chwytów, do którego po raz kolejny z powodzeniem sięga Jo Strømgren. Szczególne miejsce w spektaklu zajmują marionetki wraz z lektorem mówiącym łamaną angielszczyzną. Struktura tego dzieła scenicznego przypomina dzieło filmowe; scenopis obrazkowy prezentowanej historii wykazuje celowe podobieństwo do przeciętnego scenariusza amerykańskiego filmu klasy B - grupa nastolatków uczy się w rekordowym tempie wschodniej filozofii i przenosi ping-ponga na poziom transcendencji. „A Dance Tribute to Ping-Pong" to opowieść o kondycji człowieka współczesnego, usytuowanego między miałką przeciętnością a pragnieniem rzeczy wyższych, który zdolny jest zarówno do bluźnierstwa z braku szacunku, jak i czarującej naiwności. Być może w tym ironicznym portrecie widzowie odnajdą cząstkę samych siebie.


fot. Knut Bry

Choreografia, kostiumy, rekwizyty, tekst: Jo Strømgren
Muzyka: Charles Aznavour, Dean Martin, Nino Nardini, Clara Rockmore & Nadia Reisenberg, Metro-Tytöt, Zarah Leander, Jussi Björling & Nils Grevillius, Johann Strauss, Jacob Gade, Frederic Chopin, Lars Årdal, Jo Strømgren
Dźwięk: Lars Årdal, Audun Melbye
Oświetlenie: Stephen Rolfe
Marionetki: Stephan Østensen
Obsada premierowa: Mikkel Are Olsenlund, Jan Nicolai Wesnes, Maria Henriette Nygård, Sverre Magnus Heidenberg
Wykonawcy w sezonie 2015/16: Mikkel Are Olsenlund, Jan Nicolai Wesnes, Maria Henriette Nygård, Caisa Strømmen Røstad, Mikael Rønne, Sverre Magnus Heidenberg, Stian Danielsen, Geir Hytten.
Produkcja: Jo Strømgren Kompani
Kierownik produkcji / główny dyrektor JSK: Sunniva Steine



fot. Knut Bry

Jo Strømgren po raz kolejny zanurkował w ewidentnie niewyczerpane morze swoich pomysłów. (5 gwiazdek)
/VG, Norwegia/

Żartobliwe zderzenie kulturowe.
/Dagbladet, Norwegia/

Po spektaklu:  Spotkanie z artystami w foyer.

Bilety:
sektor A - 30 zł, sektor B - 20 zł, sektor C - 10 zł - zakup w kasie CSM lub ON-LINE

Istnieje możliwość zakupienia KARNETU na wszystkie wydarzenia w cenie - 120 zł (sektor A), 90 zł (sektor B) - zakup tylko w kasie CSM

Informacje i rezerwacja: CSM (żółty punkt)
czynny w godz. 10:00 - 20:00
ul. Traugutta 1, Tarnów, tel: +48 14 633 46 04

Jo Strømgren Kompani
Grupa Jo Strømgren Kompani została oficjalnie założona w 1998 roku przez Jo Strømgrena i Agnes Kroepelien w norweskim Bergen. Mimo skromnych początków grupa narzuciła sobie pewne rygory pracy i wyznaczyła standardy działalności scenicznej.
W kolejnych latach Jo Strømgren Kompani wyrosło na jednego z wiodących propagatorów kultury w Norwegii, przemierzającego świat podczas swoich tras z licznymi produkcjami.
W 2008 roku, mając w repertuarze już 22 tytuły, zespół uczcił 10-lecie istnienia grając 10 różnych spektakli podczas tournée, które objęło 45 krajów. Co kryje się za olbrzymim sukcesem grupy, zarówno na scenach krajowych, jak i międzynarodowych? Z pewnością niezwykły talent artystyczny Jo Strømgrena i jego współpracowników. Ale czy tylko?

Już w 1998 roku zespół wyraźnie zdefiniował swoje ambicje. Pierwszą z nich było wypracowanie niepowtarzalnego, wyrazistego stylu, jak najbardziej odległego od obowiązujących trendów. Działania JSK uznać można za awangardowe, zaś artystycznym znakiem rozpoznawczym zespołu stały się eksperymenty lingwistyczne i ich wykorzystanie na gruncie scenicznym. Zabiegi te, jak choćby metoda komunikacji skojarzeniowej, pozwoliły uniknąć płynięcia w głównym nurcie i szybko rozprawić się z konkurencją.

Innym ważnym aspektem działalności niezależnej grupy okazała się współpraca z teatrami instytucjonalnymi i choć początkowo przeszkodą był obustronny sceptycyzm, udało się przełamać barierę nieufności i wykorzystać potencjał twórczy obu środowisk.

Efektem oryginalnej egzystencji Jo Strømgren Kompani na scenie teatru współczesnego było stworzenie sieci międzynarodowych kontaktów i dotarcie do globalnej publiczności. Komunikacja z szerokim gronem odbiorców reprezentujących różne nacje i światopoglądy stwarza szansę niepowtarzalnego dialogu, twórczej wymiany myśli na kontrowersyjne nieraz tematy oraz zgłębiania różnic wynikających z odmienności kulturowych.

Filozofię, jaką wyznają twórcy zespołu, charakteryzują pesymistyczne podejście do świata i przekonanie o znikomym wpływie twórczości, także teatralnej, na losy jednostek i społeczeństw. Nie oznacza to jednak całkowitej negacji wartości humanistycznych. Twórcy grupy stawiają sobie skromny cel - rejestrowanie zachowań człowieka i deszyfrowanie uniwersalnych kontekstów z myślą o budowaniu lepszego jutra, choćby idea ta wydawała się trudną do urzeczywistnienia.

Prezentowanie intrygujących zależności między pojęciami, zjawiskami, postawami ludzkimi to jedno z artystycznych zadań, jakie wyznaczają sobie twórcy grupy Jo Strømgrena. Pomiędzy prowokacją a pochlebstwem istnieje ciekawa przestrzeń dialogu, refleksji, uniwersalnej komunikacji, w której granice nie mają znaczenia, a trudne tematy mogą wybrzmieć bez ryzyka artystycznego kompromisu. Przestrzeń tę na scenie w przemyślanej choreograficznej kompozycji z powodzeniem wykorzystuje SJK. Zespół nie stosuje jakiejś konkretnej metody, lecz próbuje asymilować istniejące techniki narracji i łączyć je w oryginalny styl, w którym osobistemu punktowi widzenia przypisuje się najwyższą rangę. Przekaz okazuje się istotniejszy od formy. Jednakże twórcy stale poszukują nowych technik i środków wyrazu, których na próżno szukać w teatrze tradycyjnym.
W rezultacie wykorzystanie abstrakcyjnych języków stało się niejako znakiem rozpoznawczym zespołu.

Norweska grupa, mimo rosnącej wiarygodności i coraz wyższego statusu na arenie międzynarodowej wciąż pozostaje zespołem niezależnym. Nie dowodzi to braku profesjonalizmu, przeciwnie: zachowanie elastyczności, umiejętność zaskakiwania i podejmowania ryzyka artystycznego są gwarantem powodzenia we współczesnym teatrze tańca. Jo Strømgren Kompani nadal uosabia jedne z najbardziej niezwykłych i prawdopodobnie najbardziej oryginalnych zjawisk, które można zobaczyć na scenie.


fot. Knut Bry

Jo Strømgren - dyrektor artystyczny grupy Jo Strømgren Kompani, wykształcony tancerz, niezależny choreograf z ogromnym dorobkiem spektakli baletowych i tańca współczesnego. Często angażowany jest jako reżyser teatralny, szczególnym upodobaniem darzy sztuki Ibsena. Członek Stowarzyszenia Dramaturgów Norweskich, mający na koncie długą listę spektakli wyprodukowanych przez krajowe i miejskie teatry w Skandynawii.

fot. Knut Bry